Go Leafs Go!

Na de eerste werkdag meteen een lang weekend (goede vrijdag is hier wel een feestdag, 2e paasdag weer niet). Om goed en wel van mn jetlag af te komen heb ik vrijdag maar even heel rustig aan gedaan, eigenlijk enkel geskypt met het thuisfront. Zaterdag ben ik geslaagd in mn eerste missie: een fiets. Bij een grote winkel vlakbij heb ik een nieuwe fiets gekocht (want dat is goedkoper dan drie maanden openbaar vervoer, en een goede manier om actief te blijven). Daarna uitgebreid boodschappen gedaan bij een grote supermarkt. In grote lijnen zijn dingen daar wel hetzelfde als bij ons, maar de subtiele verschillen zijn net wat het interessant maakt. Bijv. groente is vrij duur en A-merk frisdrank is juist goedkoop, keuze in zuivelproducten is wat beperkt, maar ontbijtgranen (cornflakes) hebben ze werkelijk in alle soorten en maten. Dus, na daar een tijd hebben rondgezworven en alles goed bekeken te hebben, heb ik nu een basisvoorraad opgebouwd voor mijn verblijf hier. Dus die avond kon ik ook gewoon lekker koken zoals ik gewend ben (al is het wel een beetje wennen, een elektrisch kookstel met maar 2 pitjes en vrij kleine pannen). Dat komt wel goed.

Voor Zondag had ik een korte fietsroute in de directe omgeving bedacht, via een aantal parken en groene gebieden. Toen ik naar buiten wou sneeuwde het, maar gelukkig niet hard, dus ben ik toch op mn fiets gestapt. Het bleek inderdaad een aardige route, ook erg geschikt voor hardlopers en honden uitlaten, al was het nu niet erg druk. De foto's nu zijn vanwege het weer en de kale bomen niet heel denderend, maar ik verwacht dat als ik dit over een maandje (of twee) herhaal het er prachtig groen uit zal zien. De fiets beviel in elk geval prima, zelfs de korte steile klimmetjes kon ' ie goed aan.

Zondagavond was het tijd voor het hoogtepunt van dit weekend: de NHL (ijshockey) wedstrijd tussen de Toronto Maple Leafs en de Ottawa Senators. IJshockey is hoe je het ook wendt of keert een essentieel onderdeel van de Canadese cultuur, dus dat moest ik sowieso ervaren. Dit was de een-na-laatste thuiswedstrijd van het seizoen, want de Leafs zullen de play-offs niet halen. Ik werd vantevoren al gewaarschuwd, dat het vast wel leuk zou zijn, maar dat ik niet moest verwachten dat ze zouden winnen. Ik zag op internet zelfs al de volgende quote: "When I die I want the Toronto Maple Leafs to be my pallbearers so they can let me down one last time."
In vergelijking met voetbal in Nederland viel me ten eerste al op hoe snel en makkelijk je binnen kwam, geen rijen, geen poortjes, niet fouilleren, de sfeer is dan meteen al heel gemoedelijk. Omdat de kaartjes niet goedkoop zijn heb ik gekozen voor de goedkoopste, dat is een rij staanplaatsen helemaal bovenaan de tribune. Geen probleem, want ik kon de hele baan prima zien, en zelfs bovenaan hoor je het gekletter van de sticks, spelers die in de boarding gebeukt worden en het schaven van het ijs als er geremd wordt.
Ik had totaal geen ervaring met ijshockey, maar het is vrij makkelijk te volgen als leek, er wordt ook in een prima tempo doorgespeeld. Af en toe is het wel wat verwarrend waar voor gefloten wordt, vooral als je ziet wat voor knallen (bodychecks) er wel regelementair zijn. Met name als iemand net de puck afgepakt heeft, of een teamgenoot geduwd, is de kans groot dat ie ff lekker opzij gezet wordt.
Het geweld op het ijs staat in schril contrast met de sfeer op de tribune, waar fans van de Maple Leafs en de Senators gewoon tussen elkaar zaten, terwijl het toch een regionale derby is. Het waren nog opvallend veel Senator-fans vond ik, misschien door het feit dat Ottawa relatief dichtbij Toronto ligt.
De wedstrijd begon goed voor de Leafs, ze kwamen al snel op 1-0, maar verloren daarna toch langzaam de grip op de wedstrijd. Na de reguliere speeltijd (3x 20 min) stond er 2-2 op het bord. Dan volgt er 5 min verlenging waarin beide teams met een man minder spelen, maar hierin werd ook niet gescoord. De beslissing moest dus vallen in de shootouts (soort penalties als bij voetbal, maar dan niet stilstaand, de speler komt vanaf de middenstip aanschaatsen en shiet op doel). Ook in de shootouts ging het lang gelijk op, maar uiteindelijk trokken de Maple Leafs aan het langste eind. Wel grappig was het nog om te zien dat de tweede goal van de Leafs gemaakt werd door van Riemsdyk (een Amerikaan, maar duidelijk Nederlandse roots) en de winnende penalty werd benut door Holland (een Canadees).
Zo, en nu weer aan het werk.